Akt

Pozostawiłem ślad własny w strategii realizacji.

Horyzont spojrzenia ciasny początkiem był komplikacji.

Interpretacja przekazu do przestrzeni odniesiona,

Bez myślenia, bez przekazu, pozostanie niezmierzona.

W pełni świadomy wartości, krytykę skomplikowaną,

W zamierzchłej mocno przeszłości, tworzę wyrafinowaną.

Ucząc się opanowania, zaufania nie straciłem,

Potrzebę mam obcowania, co wszystkim udowodniłem.

Poszukiwanie przesłania, sztuką życia jest dobrego,

Wrota otwieram do brania, wyzwolenia tak innego.

Konsekwentnie tempo zwalniam, wiarygodność swą kreuję,

Dowodów już nie przedstawiam, potrzebę swoją znakuję.

Świadomości brak oddechu, nie mam cienia wątpliwości,

Uciekam wciąż od pośpiechu, w kwestii słuszności przeszłości.

Aktu doznań zmysłowego, szansa przeżycia prawdziwa,

Oddania heroicznego...czy w ogóle jest możliwa?!