Postulaty

Móc spoglądać w oczy szczerze, umieć przyjąć i zniewagę.

Pozostawać w swojej wierze, warto wziąć to pod uwagę.

Nieraz miewać i nadzieję, stać się dowodem uznania...

Myśl się też nie zapodzieje, szukając podsumowania!

Żyć inaczej...po swojemu, spoglądać czasem za siebie.

Świat odkrywać...po swojemu, wciąż zbyt mało jest w nim ciebie.

Pytania wciąż stawiać ważne, walczyć z podporządkowaniem.

Odpowiadać móc poważnie...broń się przed spoliczkowaniem!

Poglądy wyrażać śmiało, być duszą poszukującą.

Z opresji wychodzić cało, słuchającym być odbiorcą.

Umieć mówić o problemach, fragmentem stać się całości.

Zapominać o manierach, zwłaszcza w obliczu miłości!

Przygodą być najciekawszą, śmiało uciekać od świata.

Osobą wewnątrz bogatszą, wyprostowaną przez lata.

Znaki umieć odczytywać, na apele reagować

I pomoc przygotowywać, wezwań tych nie ignorować!

Z  ram obrazu być wyciętym, tak po prostu oryginalnym.

Od reguł móc być odciętym, wciąż dowodem namacalnym.

Te powyższe postulaty oczekują zrozumienia,

Wymagają aprobaty, możliwe są do spełnienia!