Odwagi

Nasza wiedza na ten temat, pozbawiona jest znaczenia.

Zbyt utarty jest to schemat… budzi różne skojarzenia.

Wzbudzasz we mnie dziś emocje, pytam – „Jak uśpić sumienie?”

Zachowane są proporcje, lecz wiem o tym, to więzienie!

 

Wytrącony z równowagi, chciałbym umieć zapanować,

Więcej chciałbym mieć odwagi, by w porę zareagować.

Nie bądź okrutna dla siebie, to moje przeszłości błędy.

Szczęście jest nie tylko w niebie, droga poprowadzi tędy.

 

Ciesz się proszę tym zwycięstwem, pokonałaś swe opory.

Wyróżniłaś się dziś męstwem, zażegnałaś wszelkie spory.

Kieruj zawsze się uczuciem, zwłaszcza kiedy rozum walczy.

Sercem swym okaż współczucie, nowy rozdział już otwarty.

 

„Nie chcę”- wołasz- „Nie, nie mogę”. Słyszę, toczysz spór wewnętrzny.

Odważ się, ja Ci pomogę, język ten będzie skuteczny.

Stań się moją Inspiracją, rozwiń proszę piękne skrzydła.

Chcę, byś ruszała się z gracją, ta pokusa bardzo silna.

 

Symbolika Twego ciała, wyraża Twoją odrębność.

Tak jest cudna, tak nieśmiała… podkreślona niezależność.

Delikatne rysy twarzy, jednoznacznie określają,

Nie zdajesz sobie wciąż sprawy… pytania się nasuwają.

 

Kobiecości kwintesencja, źródłem mojej fascynacji.

Naturalna konsekwencja, zapraszam do interakcji.

To bowiem moim zamiarem… stań w całej okazałości…

Moim słowom daj dziś wiarę… wyzbądź się swych wątpliwości!!!