"Z drugiego żebra Adama"

Świat jej zagadek jest pełen, świata pół ma przeciw sobie.

Oddychać nie musi tlenem, mówi wciąż w trzeciej osobie.

Królowa do zlinczowania, ma maleńką jedną prośbę.

Zaproszona do spotkania, w kieszeni ukrywa bombę.

Luki miewa w życiorysie, wzbudziła moją ciekawość.

Na skórze pręgi tygrysie, w sercu niezwykłą łaskawość.

Miłością mnie przywołała... "Chwalipięta stoi w kącie".

Raj dziś nawet odzyskała, lubi postać w wielokącie.

"Kim Ty jesteś? Skąd pochodzisz?" - "Olimp to moje królestwo".

Wiedz, że dzisiaj mi dogodzisz...to nagroda za me męstwo...

Krwistą tyś jest czarownicą, w średniowieczu wychowaną.

Miłość cudną krasawicą, w przepiękne szaty ubraną.

Mówisz: "Jestem twym odbiciem", mówisz: "Dziś jestem niczyja"...

W dowody wierzysz niezbicie, dowód doświadczeniu sprzyja.

Doświadczenie twą domeną, przy okazji jesteś światłem.

Stań się proszę moją weną, doceń, że Ciebie wybrałem...