Składam hołd lenny wolności...

Moim to przyzwyczajeniem, móc panować nad słowami.

Okamgnieniem zrozumienie, nie narzucam się zmysłami.

O wszystkim stanowi serce, z ironicznym błyskiem w oku...

Jest nad wyraz użyteczne, znane z poczucia humoru.

Działam jednostajnym ruchem, dążę nadal do postępu.

Uczucie jest wizerunkiem, szukam do niego dostępu.

W potrzebie koordynacji, odnajduję mnie samego.

Zaufałem koncentracji, dotykam namacalnego.

Spoglądam na otoczenie, wszechświat chciałby zniknąć z oczu.

Dodatkowym utrudnieniem, zachowanie jest spokoju.

Łąkę porastają wrzosy, nie posiadam się z radości.

Mają wpływ na moje losy, pomimo wszelkich trudności.

Zaufanie do jakości, wszystko przyjdzie w swoim czasie.

W miarę swoich możliwości, jak w rytualnym seansie.

Wybrałem już propozycję, scena prędko nakręcona.

Wnet podałem definicję...praca czeka mnie wzmożona.

Naturalna kolej rzeczy, warto o niej zawsze mówić.

Choć rozsądek temu przeczy, łatwo można się pogubić.

Na tym polega różnica...w wykonywaniu czynności...

Podpowiada intuicja... składam hołd lenny wolności.