"Proszę połóż się na brzuchu..."

Zasięgnąć pragnę języka, wykorzystać przy tym zmysły.

To czas na realizację, ciekawe miewam pomysły.

Działam wciąż w onieśmieleniu, odczuwam stan nieważkości.

Dostrzegam światło w tunelu, tunel bliski jest bliskości.

Intymnością zastrzeżona, symbolika Twego ciała.

Głęboko w niej zanurzona, symbol poznać pozwalałaś.

Widzę z mojej perspektywy, pokusy pełne spojrzenie.

Układ taki jest możliwy, piorunujące wrażenie.

Zapamiętać chcę tę chwilę, wiosnę całym sobą czuję.

Dostrzegam ciekawą linię...wiosny początek zwiastuję.

W zastanej rzeczywistości, niezależnie od mych ruchów.

W poczuciu niezależności...proszę połóż się na brzuchu...