"Szybko idziesz, myśli gubisz"

"Szybko idziesz, myśli gubisz"...takie słowa z ust Twych padły.

Melodią swoją Rytm tulisz, kąt padania prostopadły.

Nie zdawałem sobie sprawy, myślę bez zastanowienia.

Tak kształtuję swe postawy, efekt to mojego chcenia.

Krok pobudza me myślenie, z pozoru się wydawało.

Myśl umożliwia kroczenie, jak się później okazało.

Chce stanowić pewną całość, chce o sobie decydować...

Ponosi odpowiedzialność, z krokami chce współpracować.

Kroki pełne dynamiki, drogą życia wciąż idziemy.

Rytm pomocny dla mimiki, w tempie sens odnajdujemy.

Przez harmonię z otoczeniem, kroczyć chcę pełen śmiałości.

Niech to jest odzwierciedleniem, zapachem intensywności.

Myśli dzisiaj zagubione, naznaczone niewinnością.

Do odkrycia przeznaczone, przepełnione wilgotnością.

Myślą myśl pragnę kreować, łapię każdą po kolei...

Pragnę je kolekcjonować, niech każda trwa przy nadziei.

Odpowiedzi potrzebuję... Czy myśl o mnie nadal myśli?

Lubię, gdy mnie zaskakuje...Czy myśl wie, że dziś się przyśni?

Odnoszę takie wrażenie, że pieści mnie zmysłowością.

Na twarzy Myśli skupienie, otula delikatnością.